Udręczone oczy wznieś           Am E
Na przestrzeń, którą odpływam;  E7 C G
Na spokojną nieba toń           Am E
I na mnie, która cię wzywam;    E7 C G
Na kruchutkich łódek ślad       C G
Wśród burzy. Na ich kadłuby,    E7/Gis Am E
Co przez chwilę trwają jak      C G
Iskierka, dążąc do zguby.       E7/Gis Am E

Zamienionym w gwiazdy           B
Tylko nam w bezkresach lśnić    E7 Am
Złudne drogowskazy.             B
Tezeuszom – wątła nić.          E7 Am
Światło na manowcach.           B
Piosnka na wędrowca głos.       E7 Am
Wróżba na orbitach,             B
Z której ktoś odczyta – los.    E7 Am

Stąd spoglądać będziesz w dół   Am Dm/H
Na ten ocean klęsk,             B E7 Am
Gdzie się w pętlę splata noc    F B
I dzień za dniem.               E7 Am
Pojmiesz tu, że ziemia trosk    C G
Jest nieba dnem.                E7/Gis Am
Coś wycierpiał i coś czuł,      F B
Ma cel i sens.                  E7 Am

Zamienionym w gwiazdy
Tylko nam w bezkresach lśnić
Złudne drogowskazy.
Tezeuszom – wątła nić.
Światło na manowcach.
Piosnka na wędrowca głos.
Wróżba na orbitach,
Z której ktoś odczyta – los.

Udręczone oczy wznieś
Na szlak spokojnych snów,
Bo już nie zagrożą ci
Otchłanie burz.
Odtąd nie należysz ty
Do świata już;
I nie zrani ciebie śmiech
Ni salwa słów.

Zamienionym w gwiazdy
Trzeba nam w bezkresach lśnić
Złudne drogowskazy.
Tezeuszom – wątła nić.
Tym, co błądzą jeszcze
Po manowcach nieszczęść w sny –
Cóż możemy wysłać?
Spadającą iskrę – łzy…