Fajnie zmarnować kolejny rok,       Em B Em
Na rok kolejny liczyć.              C B Em
W końcu tak tylko sięga wzrok,      Em B C
Jak życia nam pozwala szok          Am Em
I pejzaż okolicy.                   C B Em

Fajnie przedyskutować sny           Em B Em
Zwłaszcza z tymi, co nie śnią.      C B Em
W myślach utwierdzić się, że My     Em B C
Nie oni (z nich się łatwo drwi),    Am Em
Jesteśmy ludów pieśnią.             Em B Em

Fajnie nadzieję pierwszy raz        Em B Em
Móc chcieć pokładać w Kremlu        C B Em
I dmuchać w żar, co dawno zgasł –   Em B C
W złudzeniu, że blask nowych nazw   Am
Rozjaśni krwistą ciemność.          B Em

Fajnie się cieszyć, zamiast łkać –  Em B C
We współistnienie wierzyć;          C B Em
Brać póki czas, co dadzą brać,      Em B C
Bo kiedyś nas nie będzie stać       Am
Na tyle choć, by przeżyć!           B Em

Fajnie zaufać, że ten śmiech,       Em B Em
Co łzami zwykł nas dławić –         C B Em
Zastąpi mądrość, odkupi grzech,     Em B C
Pogrzebanego psa, co zdechł         Am
I wskrzesi nam i zbawi!             B Em

W ogóle fajnie bosych pięt          Em B Em
Tańcem pomieszać w łajnie!          Em B Em
Zapomnieć wstyd. Odtrącić wstręt.   C Am
Nie słuchać niedzisiejszych zrzęd:  Am Em
Że wcale nie jest fajnie!           C B
Zapomnieć wstyd. Odtrącić wstręt.   C Am
Nie słuchać niedzisiejszych zrzęd:  Em
Że wcale nie jest fajnie!           C B Em