Wielkie jest na czary zapotrzebowanie          Em F Em
W czasach niespokojnych królestwa bez stosów.  Em F Em
Wierzy w nie lud prosty, wierzą pretorianie    D G D
Rymując formuły na odmianę losu                D G F# B7
I na pozbywanie się                            Am
Strapień i osób.                               D Em

Ulep kukłę wroga twego                         Em Em9/Fis Em/G Am
Podobieństwa niechybnego,                      Em/G Em9/Fis Em/G Em
Na niej szpilą jego imię                       Em9/Fis Em/G Am
Wypisz wraz z imieniem Złego.                  Em/G Em9/Fis Em/G Em
Zaczem nocą spal w kominie                     Am Em
A w męczarniach wróg twój zginie.              Am Em

Szpila z brązu, pszczeli wosk                  D G D G D
I uwolnisz się od trosk.                       C Bsus4 B Em

Słychać z ust dostojnych hasła i zaklęcia,
Goreją złe oczy rzucając uroki
A zauroczeni nie mają pojęcia
Że już ostateczne zapadły wyroki,
Ścięty łeb kurczęcia
A ciało – w podskoki.

Weź wisielca język suchy,
Krew nieczystą polatuchy
I w miedzianym trzyj moździerzu.
Dodaj wino mszalne z kruchty,
Uczyń napar, wypij świeży,
A świat w słowa twe uwierzy.

Język trupa, kurwy śluz,
A co powiesz – to już mus.

Płyną ulicami magiczne opary,
Chodzą prostaczkowie szczęściem oczadzeni,
Zgrzytają zębami ofiary niewiary,
Że w tej kuchni własnej nie piekły pieczeni.
Cuda to czy czary,
Że się świat odmienił?

Grosz ostatni żebrakowi                        Fm Fm9/G Fm/Gis A#m
Zabierz, daj czarownikowi                      Fm/Gis Fm9/G Fm/Gis Fm
I się brzmieniem zaklęć odurz                  Fm Fm9/G Fm/Gis A#m
Zaczem głowę workiem owiń                      Fm/Gis Fm9/G Fm/Gis Fm
I z wysokich rzuć się schodów                  A#m Fm
To nie zaznasz więcej głodu.                   A#m Fm

Jak nie wierzysz – to się módl,                D# G# D# G# D#
Cóż jest w końcu – ziemski głód?               C# Csus4 C Fm