Idą na Londyn! Idą purytanie!                   Em Em
Siłą ich czystość czyli lęk przed grzechem.     Em Em
Lęk rodzi wściekłość, a wściekłość - powstanie  Em Em
Idą pokonać chrześcijan - chrześcijanie.        Em Em
Mgłą dysząc zamiast oddechem.                   C D E

Broni się grzeszny król i pomazaniec.           Em Em
Nie tyle władzy żal mu, co zasady.              Em Em
Żal płynie z winy, a z winy - kajanie.          Em Em
Lecz nie kajania pragną purytanie:              Em Em
Muszą dowody mieć - zdrady                      .C D E

Dowodem - zdrada. Ów zdrajca zdradzony          Am G Am G Am
Przez własne siły, (te na które liczył)         - Am G Am G Am
Nie może przecież zachować korony,              Am G Am G Am
Skoro przez Boga został osądzony,               Am G Am G Am
I sądzą go jego stronnicy.                      F G A

Jak zwykle chaos jest przy tym i zamęt,         Am G Am G Am
Ulica prawdę waży i rozdziela,                  Am G Am G Am
O swoją przyszłość troszczy się parlament,      Am G Am G Am
Skazaniec łzawy szkicuje testament              - Am G Am G Am
Z myślą o losie Cromwella.                      F G A

Turla się głowa królewska pod stopy.            Em Em
Sprawiedliwości stało się więc zadość.
Dla zniewolonej wzór to Europy:
Szafot wszak biskup w końcu sam pokropił
I wielka nastała radość!

Wszystko to rankiem nadziei i wiary,
Gdy strach i skrucha były zmian motorem.
Wieczorem Cromwell rozpędza parlament,
Sam się mianuje Lordem Protektorem:
Ofiara własnej ofiary.

Idą na Londyn! Idą purytanie!