C0 E7 Am
C0 E7 Am
C0 E7 Am
C0 E7 Am

– Pójdź, najdroższa, na kolano –     Am Dm
Prawię frazą wyszukaną –             Am Dm6
Nastał czas miłosnej kośby!          Am Dm Am (C0 C0 E7)
– Coś ty! – Ona na to – Coś ty!      C0 E7 Am (E)

(Jest w tym „coś ty” nutka wiotka,   Am Dm
Co radośnie nie dowierza,            Am Dm6
Jakbym z domowego kotka              Am Dm Am (C0 C0 E7)
W drapieżnego wyrósł zwierza).       C0 E7 Am

– Chodź, uniosę Cię daleko,          F
W nieskończoność pod powieką,        Am
Gdzie nie dręczy świat nieznośny!    C0 E F
– Coś ty! – Ona na to – Coś ty!      C0 E7 Am (C0 E7)

(Jest w tym „coś ty” rękawiczka      C0
W twarz ciśnięta mojej jaźni         Am
I wyzwanie na policzkach:            C0 E F
Nie obiecuj, bo się zbłaźnisz!)      C0 E7 Am (E)

– Nie baw się figowym listkiem,
Wszak intencje moje czyste,
Serce szczere, cel niesprośny!
– Coś ty! – Ona na to – Coś ty!

(Jest w tym „coś ty” przyzwolenie,
Co sugestią za nos wodzi,
Że dążeniu i spełnieniu
Sprośna szczypta nie zaszkodzi).

– Lżej przez życia brnąć czeluście,
Gdy rozprasza mroki uśmiech
I przymierze żądz podniosłych!
– Coś ty! – Ona na to – Coś ty!

(Jest w tym „coś ty” wątek znany:
Ufność błoga i beztroska.
Dla latarni zakochanych
Czeluść życia to błahostka!)

Z drapieżnika znowu kotek
Mówię wreszcie, syt miłości –
Będzie z tego z dziesięć zwrotek;
– Coś ty! – Ona na to – Coś ty!

(Jest w tym „coś ty” zrozumienie
Smaku, co zasycha w ustach,
Pobłażliwość, smutku mgnienie
I nieprzenikalność lustra).

Ona śpi, a ja w rozpaczy:            C0 E Am
Jedno „coś ty” – tyle znaczy!        C0 E Am
Dożywocie niepewności!               C0 E F
– Coś ty! – szepce śpiąca – Coś ty!  Am C0 E Am (C0 E Am C0 E Am E Am)