Kołyszesz mnie, „zaśnij, już noc”
Pan zmrok już wszedł, nie boję się.

Matko! Ta noc tak zimna jest
Przy tobie nie dosięgnie mnie.

Oczy twe pamiętają dzień,
ale nie zamkną się.

Twe usta opowiedzą mi,
Przypomną mi tę mądrą pieśń,
tę mądrą pieśń.

Kołyszesz mnie, „zaśnij już czas”
Zasypia dzień, nie boję się.

Matko! Ta noc tak zimna jest
Przy tobie nie dosięgnie mnie.

Oczy twe pamiętają dzień,
ale nie zamkną się.

Twe usta opowiedzą mi,
Przypomną mi tę mądrą pieśń,
tę mądrą pieśń.

Pieśń:
„Под несчастною звездою не добьёшься ничего
То, что нужно, - не имею, а иное – для чего?
Мир как сумерки ночные, тьма наполнила его.
Что содержится в кувшине, то и льётся из него”

Po latach głos, głos szepcze mi:
„Pamiętaj mnie i mądrą pieśń”
i mądrą pieśń,
i mądrą pieśń,
i mądrą pieśń.