Czemu Cieniu odjeżdżasz ręce złamawszy na pancerz Em D C B
Przy pochodniach co skrami grają około twych kolan? Am F E Em
Miecz wawrzynem zielony i gromnic płakaniem dziś polan Em D C B
Rwie się sokół i koń twój podrywa stopę jak tancerz. Am F E Em

Wieją wieją proporce i zawiewają na siebie C B F E
Jak namioty ruchome wojsk koczujących po niebie C G F E

Trąby długie we łkaniu aż się zanoszą i znaki Em D C B
Pokłaniają się z góry opuszczonymi skrzydłami Am F E Em

Jak włóczniami przebite smoki jaszczury i ptaki... C G F E
Jako wiele pomysłów któreś dościgał włóczniami... C G F E

Idą panny żałobne: jedne podnosząc ramiona Em D C B
Ze snopami wonnymi które wiatr w górze rozrywa; Am F E Em
Drugie w konchy zbierając łzę co się z twarzy odrywa Em D C B
Inne drogi szukając choć przed wiekami zrobiona... Am F E Em

Inne tłukąc o ziemię wielkie gliniane naczynia C B F E
Czego klekot w pękaniu jeszcze smętności przyczynia C G F E

Chłopcy biją w topory pobłękitniałe od nieba Em D C B
W tarcze rude od świateł biją pachołki służebne Am F E Em

Przeogromna chorągiew co się wśród dymów koleba C B F E
Włóczni ostrzem o łuki rzekłbyś oparta podniebne... C G F E

Wchodzą w wąwóz i toną... wychodzą w światło księżyca Em D C B
I czernieją na niebie a blask ich zimny omusnął Am F E Em
I po ostrzach jak gwiazda spaść nie mogąca prześwieca Em D C B
Chorał ucichł był nagle i znów jak fala wyplusnął... Am F E Em

Dalej - dalej - aż kiedy stoczyć się przyjdzie do grobu C B C B
I czeluście zobaczym czarne co czyha za drogą C G F E
Które aby przesadzić Ludzkość nie znajdzie sposobu C G F E
Włócznią twego rumaka zeprzem jak starą ostrogą... E
I powleczem korowód smęcąc ujęte snem grody E
W bramy bijąc urnami gwizdając w szczerby toporów. E
Aż się mury Jerycha porozwalają jak kłody C B F E
Serca zmdlałe ocucą - pleśń z oczu zgarną narody... C G F E

Dalej - dalej