Znowu wracasz do domu styrana. Am C E Am
Znowu cię widzę na kolanach. C E C E
Znów nie pytam, gdzieś była, skądżeś wróciła. Am C E Am G/E

Tępo patrzysz po ścianach. Am G
Tępo patrzysz po ścianach. Am G
A ja znikąd się więcej nie dowiem, Am Am Am
niż z oczu twych i powiek, E Am C E
zaciśniętych do krwi warg. Am G C F
Możesz milczeć sobie. E Am C E

Znowu budzisz się rano styrana.
Znowu cię widzę na kolanach.
Znów nie pytam:
Co się śniło?
Co tam słychać?

Tępo patrzysz po ścianach.
Tępo patrzysz po ścianach.
A ja znikąd się więcej nie dowiem,
niż z oczu twych i powiek,
zaciśniętych do krwi warg.
Możesz milczeć sobie.

Znikąd się więcej nie dowiem,
niż z oczu twych i powiek,
zaciśniętych do krwi warg.
Możesz milczeć sobie,
nic mi więcej nie powie,
niż wzruszone ramie i dłonie
przestępujące ciało,
z nogi na noge
Możesz milczeć sobie.
Możesz milczeć sobie.

I tak wiemy oboje