G.Brodzińska:

Noc nie zawsze zsyła ptaki snu
i wtedy myśl wybiega w czas miniony,
gdy pierwszych miało się przyjaciół.
B.Morka:

Los rozdzielił nas kotarą lat,
coś się skończyło i żyjemy jak za szkłem,
blisko lecz daleko od siebie.

Ref.:
Żegnajcie przyjaciele nasze ścieżki pokrył pył.
Nic się nie stało choć tak mało wspólnych chwil.
Już nie ma zwierzeń, spojrzeń w oczy,
zwykłych słów, żegnajcie przyjaciele.
Nie było kłótni, ani żalów, ani spięć.
Zostało kilka starych wspomnień, parę zdjęć.
Czas poukładał między nami tyle lat,
żegnajcie przyjaciele.

G.Brodzińska:
Znasz gorączkę serc i magię słów,
te aż po świt rozmowy,
wspólnych odkryć smak,
gdy świat był tylko nasz, tak na zawsze.

B.Morka:
Dziś choć znamy się jak szelong zły,
chociaż tęsknimy to za mało mamy sił,
życie nas unosi jak woda.

Ref.:
Żegnajcie przyjaciele nasze ścieżki pokrył pył.
Nic się nie stało choć tak mało wspólnych chwil.
Już nie ma zwierzeń, spojrzeń w oczy,
zwykłych słów, żegnajcie przyjaciele.
Nie było kłótni, ani żalów, ani spięć.
Zostało kilka starych wspomnień, parę zdjęć.
Czas poukładał między nami tyle lat,
żegnajcie przyjaciele.


Noc uwalnia duchy dawnych lat
i zbliża nas do siebie, zanim proza dnia,
opuści znów kurtynę milczenia.

Ref.:
Żegnajcie przyjaciele nasze ścieżki pokrył pył.
Nic się nie stało choć tak mało wspólnych chwil.
Już nie ma zwierzeń, spojrzeń w oczy,
zwykłych słów, żegnajcie przyjaciele.
Nie było kłótni, ani żalów, ani spięć.
Zostało kilka starych wspomnień, parę zdjęć.
Czas poukładał między nami tyle lat,
żegnajcie przyjaciele.