( A E7 )x4

UdaAłem się kiedyś do E7Dijon
ŻAeby z Marjolaine* się E7zobaczyć
ByAła tak piękna, sesiE7bon
JuAż przy fontannie płakE7ać raczy
AAle szybko zmieniłE7a ton
PotrzeAbne jej dukatE7y są
By daAć coś do pończosE7zki
BAy się nie musieć złośDmcićG 
SpytaCła mnie, czy chętG7kę mam
Bo jeCśli dobrą cenG7ę dam
PowiCedzie mnie na nieboG7skłon
CO, sesibon, o sesDmibon G7  
A D E7A (A)
Ta Marjolaine, o tak, o tak
PłaAkała, że jej forDsy bE7rak   A  (A)   
ZAaś Marjolaine z pieśDni  E7tej   A  (A)   
SzlaAchetne są intenDcjeE7 jej   A  (A)   

2.
Przeszedłem mostek w Avignon
Żeby zobaczyć piękne panie
Panowie piękni w kółko mkną
Tańczą bez tchu, w zapamiętaniu
Lecz oni też zmienili ton
Już suną w swoim Rigodon
Menuety i Pavany
Tarentelle i Sardany
Wtem piękne panie rzekły-”won!
Ty cudzoziemcze, zmykaj stąd
Bo alarm podniesiemy
Żandarmów zawezwiemy!”
Przez muszek ugryzione rój
Zmieniają fronty, boże mój
Zaś piękne panie z pieśni tej
Intencji nie schlebiają złej

3.
Zostałem w końcu więźniem już
Gdzieś w Nantes więzienie sobie stoi
Klawisza córkę widzę tuż
Co niewiniątko skromne stroi
Ale i ona zmienia ton
Gdy jej odrzekłem sesibon
„Ja mam pytanie pilne
Czy Nantes mi przychylne?”
Ślicznotka na to rzecze tak:
„Rzeźnicki ci szykują hak
A może cie powieszą?
Bardzo się z tego cieszę”
Klawiszkom nawet serca brak
W więzieniu Nantes? Tak, oj tak
Klawiszka właśnie z pieśni tej
Intencje szlachetniejsze jej

4.
Zakończyć dobrze jakoś chcąc
Dać kres szalonej drogi mojej
Na stare śmieci wracam stąd
By spać u boku żony swojej
Ale i ona zmienia ton
Pod kołdrą jej, o sesibon
Kłębił się tłum bez mała
Obok mojej wspaniałej
Przyjąłem cios i w głos się śmieję
Lecz w moim sercu źle się dzieje
Ból wielki, znikł amorek
Smutku wystrzelił korek
Do domu ojca wali w dym
Gołąbka parą będzie z nim
Na pocieszenie powiem wam
Te cztery piosnki oto mam