słowa: Wojciech Bellon, muzyka: Aleksander Porzucek


Daj ciepło twoje, daj kształt twarzy
A włosy moje do ust przytul
Pieśń, jaką znasz najstarszą, zanuć
Nie słowem lecz dłońmi pytaj
Weź oczy daję w nich pragnienie
Mych ramion weź przystań cichą
Weź potu zapach a z rąk drżenie
Jak z talii kart mnie wyczytaj
Wejdź we mnie falą, wpłyń, wpłyń we mnie
Pod serce dojdź aż do krzyku
Krwi potem spokój wróć znużeniem
Półsennie niech płynie w żyłach
I dłonie nasze spleć w sytości
Posłuchaj jak cisza rośnie
Wiesz, sporo czasu do jasności
Czekajmy, niech wpierw noc zaśnie