(A B7 E)

WEiosna w błękitnej sukienB7ce
 bAierze krokusB7y na ręce.E 
WyEkąpie je w rosie świeżB7ej
A i w nowe płaB7tki ubierEze.


WiAosnaB7 buja G#mw obłokach, C#m   
 wF#miosna F#0 płynie wyEsoko,    E7  
 wAiosnaB7 chodzG#mi po drzewach, C#m   
F#m H7 EH7-E
wiosna piosenki śpiewa.


Potem z rozwianym warkoczem
niebem powoli gdzieś kroczy.
Wysyła promyki słońca
i wiersze pisze bez końca.
Wiosna buja w obłokach...
Nocą się skrada z kotami,
chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
i nie wie, że sosna rośnie.

Wiosna buja w obłokach...
(w tonacji A-dur):


WiAosna w błękitnej sukiencEe
bDierze krokusyE na ręce.A 
WyAkąpie je w rosie świeżeEj
Di w nowe płatEki ubierzAe.


WiDosna EbujaC#m w obłokach,F#m   
wioBmsnaB0 płynieA wysoko, A7  
wiDosna EchodzC#mi po drzewach, F#m   
wioBmsna piosenkEi śpiewa.      A  [E-A]   


Potem z rozwianym warkoczem
niebem powoli gdzieś kroczy.
Wysyła promyki słońca
i wiersze pisze bez końca.
Wiosna buja w obłokach...
Nocą się skrada z kotami,
chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
i nie wie, że sosna rośnie.

Wiosna buja w obłokach...