Ja coś
Ja coś przeczuwam mgliście:
Za rok, a może za ćwierć
Zakocham się w pianiście
Zakocham się w pianiście
Na śmierć!

Już gra
Już słyszę - gra Schumanna
O nie, to chyba jest Bach
A ja już zasłuchana
A ja już zakochana
We łzach

A potem pomarańczy
I kwiatów moc i gwiazd, i mgła
W oczach mgła
I tak mu będę tańczyć
Jak gra

Wciąż to
Wciąż to przeczuwam mgliście:
Za rok, a może za ćwierć
Zakocham się w pianiście
Zakocham się w pianiście
Na śmierć!

Więc wciąż
Więc wciąż przeczuwam mgliście:
Za rok, a może za ćwierć
Zakocham się w pianiście
Zakocham się w pianiście
Na śmierć!

A pan?
Pan gra na fortepianie?
Ach, nie... A mimo to pan
Też wprawia mnie chwilami
Pan wprawia mnie chwilami
W ten stan

Bo w panu coś się dzieje -
A zawód pana? Mniejsza z nim!
Mniejsza z nim!
Nieważne to, czym się jest
Lecz kim!

Więc wciąż
Więc wciąż przeczuwam mgliście:
Za rok, a może za ćwierć
Zakocham się w pianiście
A może w klarneciście
A może i w dentyście
Na śmierć
A może w jakimś pejzażyście
I może na śmierć...