Związana przez własne kajdany lęków na każdej kończynie
Zaplombowana za pomocą kłamstw w tak wielu łzach
Straciwszy "wewnątrz" ścigając koniec
Walczę o szansę, żeby stać się kłamstwem dla "znowu"

Nigdy nie będziesz wystarczająco silny
Nigdy nie będziesz wystarczająco dobry
Nigdy nie począłeś się z miłości
Nie wyrośniesz

Oni nigdy nie zobaczą
Ja nigdy nie będę
Walczę by wykarmić ten głód
Paląc się głęboko wewnątrz mnie

Ale przez moje łzy wyłamuje się oślepiające światło
Rodząc świt do tej nieustającej nocy
Rozchylone ramiona oczekujące mnie
Otwarty uścisk ponad krwawiącym drzewem

Resztę w sobie ofiaruję tobie
Żyłam i umrę dla Ciebie
Znoszę w sobie i przysięgam sobie
Nigdy cię nie porzucę