Droga to piach i żwir i udeptana glina                 Am G Dm Am
We włosach snuje z siwej przędzy wzór                  C Dm G C
W klejnotach gwiazd się skrzy, kamieniem białym spina  Dm G C Em
Tęsknoty tiule pegazowych piór                         Am G Am

Droga jest złą jak bicz przebiegłą kurtyzaną
Tabliczki w dłoni, w pasie staniol ma
W jej oczach żądza lśni gdy rzuca w dal nieznaną
Kruchej gladioli krwawe kwiaty dwa

Sierżancie                                             Am
Jak dłonie miłej jest piach przed nami biały           G
Marsz wstrzymaj chwilę bo w bieli tej ujrzałem         Am
Ślad bitwy dawnej, owianej zapomnieniem                G
Sierżancie! Dalej! Idziemy w zatracenie                Am G
Morituri te salutant, morituri te salutant!            Am G

Tą drogą szlak wiódł w dal, gdzie piach wirował wokół
Skrzydła gołębi rwały z ziemi pył
Do marszu grał huk dział, co złudny niósł mi spokój
Wzbijając kłęby gęstej, siwej mgły

Droga to pył i piach i udeptana glina
I wilkołaka rój mosiężnych pszczół
Broń w rudej rdzy, mój brat, stuletnia krew i ślina
I niezmierzona gęstwa białych chmur

Sierżancie
Jak dłonie miłej jest piach przed nami biały
Marsz wstrzymaj chwilę bo w bieli tej ujrzałem
Ślad bitwy dawnej, owianej zapomnieniem
Sierżancie! Dalej! Idziemy w zatracenie
Morituri te salutant, morituri te salutant!