DlateGgo, że nasAm7 po nocacGh kąsaCją myGśli szDalone     C 
Bo psGy angielAm7skie zmieniły  GIrlanCdię wG mogiłę zieloDną      G 
DlateGgo, że nasAm7za chwałaG jakC trawa poGtratowDana     Em 
MuGszę od cieAm7bie przyjmowaćG tę sCtrawę wyGżebranDą     G 
MuGszę od cieAm7bie przyjmowaćG tę sCtrawę wyżGebranDą.    G 


Dlatego, że nasza siła jest jako drzewo uschłe
A lis i borsuk plądrują w ojczyzny domu pustym
Nasi królowie znaczą tyle co króle karciane
Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną
Muszę od ciebie przyjmować tę łaskę wyżebraną.

Dlatego, że w puszczach jeleń nie biega jak wolny biegał
Że kruki o śmierci kraczą z gałęzi każdego drzewa
Że pstrąg tęczowo nie skacze ponad strumieni pianą
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną.

Dlatego, że cudze miasto przytułkiem dla nas się staje
A naszej poezji słodycz gorzknieje w obcym kraju
Że swojej mowy już nie ma a obce słowa tak ranią
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną…
Muszę od ciebie przyjmować tę strawę wyżebraną…