e H7 e H7 1. On natchniony i młody był, ich nie policzyłby nikt. C H7 C H7 e On im dodawał pieśnią sił, śpiewał, że blisko już świt. e H7 e H7 Świec tysiące palili mu, znad głów unosił się dym. C H7 C H7 e Śpiewał, że czas by runął mur, oni śpiewali wraz z nim. H7 e H7 e Ref.:/ Wyrwij murom zęby krat, zerwij kajdany połam bat, a e H7 e A mury runą, runą, runą i pogrzebią stary świat! /x2 2. Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama melodia bez słów. Niosła ze sobą starą treść, dreszcze na wskroś serc i dusz. Śpiewali więc, klaskali w rytm, jak wystrzał poklask ich brzmiał. I ciążył łańcuch, zwlekał świt, on wciąż śpiewał i grał. Ref.: Wyrwij murom zęby krat… 3. Aż zobaczyli ilu ich, poczuli siłę i czas. I z pieśnią, że już blisko świt szli ulicami miast. Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z nami! Ten przeciw nam! Kto sam ten nasz największy wróg! A śpiewak także był sam. Ref.: Patrzył na równy tłumów marsz, Milczał wsłuchany w kroków huk, A mury rosły, rosły, rosły, łańcuch kołysał się u nóg.

e H7 e H7 1. On natchniony i młody był, ich nie policzyłby nikt. C H7 C a H7 e On im dodawał pieśnią sił, śpiewał, że blisko już świt. e H7 e H7 Świec tysiące palili mu, znad głów unosił się dym. C H7 C H7 e Śpiewał, że czas by runął mur, oni śpiewali wraz z nim. H7 e H7 e Ref.:/ Wyrwij murom zęby krat, zerwij kajdany połam bat, a e H7 e A mury runą, runą, runą i pogrzebią stary świat! /x2 2. Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama melodia bez słów. Niosła ze sobą starą treść, dreszcze na wskroś serc i dusz. Śpiewali więc, klaskali w rytm, jak wystrzał poklask ich brzmiał. I ciążył łańcuch, zwlekał świt, on wciąż śpiewał i grał. Ref.: Wyrwij murom zęby krat… 3. Aż zobaczyli ilu ich, poczuli siłę i czas. I z pieśnią, że już blisko świt szli ulicami miast. Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z nami! Ten przeciw nam! Kto sam ten nasz największy wróg! A śpiewak także był sam. Ref.: Patrzył na równy tłumów marsz, Milczał wsłuchany w kroków huk, A mury rosły, rosły, rosły, łańcuch kołysał się u nóg.