łyżeczka (przed tłumem ulicy)

łyżeczka w łyżeczce
mieszając kawę
pomyślałem o tobie
i odwróciłem się ku bramie
a po drodze
między mymi myślami
przemknęły odpowiedzi
podrapałem się po głowie
i odpowiedzi zniknęły

od dłoni do dłoni
od nadgarstka do łokcia
krwistoczerwony piasek
czy Ojciec mógłby być Bogiem?
krzyż wywieszony niedbale
niczym mokra szmata
wybaczyć ci? niby dlaczego?
wywiesiłaś mnie, bym wysechł
i może jestem szalony
ale głośny śmiech
zabija ból
i może jesteś szalona
ale głośny śmiech
sprawia, że to wszystko przemija
trzymam się, trzymam
i wciąż spadam w dół
i wciąż spadam w dół

łyżeczka w łyżeczce
mieszając kawę
pomyślałem o tobie
i odwróciłem się ku bramie
ale po drodze
niebo rozdarła błyskawica
schowałem głowę
i burza przemknęła obok
i cóż, może jestem szalony
ale głośny śmiech
zabija ból
i może jesteś szalona
ale głośny śmiech
sprawia, że to wszystko jest w porządku

głośny śmiech

od czasu do czasu
minuty i godziny
niektórzy prą naprzód
a niektórzy zostają w tyle
to jak balon, który
wznosi się, a potem znika
jak ta kropla nadziei, która
spływa z jego oczu

łyżeczka w łyżeczce
mieszając kawę
myślę o tym wszystkim
i odwracam się, by odejść
lecz kiedy idę
słyszę za sobą szepty:
"o grzesznicy, grzeszcie
pójdźcie teraz i bawcie się"

głośny śmiech...

wejdź i ogrzej się przez chwilę
wszystko się ułoży
wejdź, niech ogarnie cię cisza
wszystko sie ułoży
wszystko się ułoży

a na razie
żegnaj, przyjacielu
żegnaj