I znowu port i znowu w rejs, jak długi nie wie nikt.         G D D7 G
Wybrałeś żywot ten więc wiesz, co znaczy morza ryk.          - D D7 G
Gdy trunku dzban i dziewcząt rząd wypłucze kieszeń w mig,    - D Em D D7
Zakrzyknąć czas: "Hej, wstawaj Jack! Ty, Johnny teraz pij".  G D D7 G

Ref:
Dalej więc, dalej więc, śpiewajmy wraz,                      G D7
Wszak został grogu dzban.                                    G D
Hej, w morze pora nam, już czas                              G D
wyruszyć z wichrem w tan.                                    D7

Pieniążków brak, więc dalej w rejs. Nie będziesz w porcie gnił.
Choć bosman goni nas do lin, ciągniemy ze wszech sił.
W kubryku zaś, gdy mamy czas, znów stara śpiewka brzmi:
"Do szklanki grog! Hej, wstawaj Jack! Ty, Johnny teraz pij".

Dalej więc, dalej więc...

Od Plymouth aż po sam Cape Horn sztorm w kleszcze swe nas wziął.
Szyliśmy żagle dzień i noc a Stary wściekle klął.
Aż nagle ktoś zakrzyknął w głos: "Ten sztorm już nie ma sił!"
Więc w szklankę grog! Hej, wstawaj Jack! Ty, Johnny teraz pij.

Dalej więc, dalej więc...

I tak co rok, i tak co rejs ? wciąż praca, rzadko port.
Po całym świecie goni nas nasz los, złośliwy czort.
I tak już chyba musi być dopóki starczy sił,
Więc w szklankę grog! Hej, wstawaj Jack! Ty, Johnny teraz pij.

Dalej więc, dalej więc...