DGdzie Bajkał podnóża górA7 sięga
Przez śniegi, wichurę iD noc
WęD7druje zgarbionyG włóczęgaGm
DźwiDgając przeAklęty swójD los.

Do brzegu Bajkału podchodzi
Wspomina rodzinny swój dom
Ostatkiem sił wsiada do łodzi
Na wiosłach zaciska swą dłoń.

Dopływa, ktoś wyszedł go spotkać
Ktoś czeka, on sercem już zgadł
Ach, witaj mi Matko najdroższa
Czy zdrowi mój Ojciec i Brat .

Twój Ojciec już dawno nie żyje
Zmarznięty przykrywa go grób
A Brat Twój w dalekim Sybirze
Kajdany mu dźwięczą u stóp.

Gdzie Bajkał podnóża gór sięga
Przez śniegi, wichurę i noc
Wędrował zgarbiony włóczęga
Dźwigając przeklęty swój los.

Wędrował zgarbiony włóczęga
Dźwigając przeklęty swój los.