kres

od narodzin karmieni ułudą
wmawiamy sobie,
że w byciu
jest odpowiedź

faszerowani papką nadziei i wiary
ufamy, że następny dzień
oddali agonię

sens na nas spłynie
opadną zasłony
a my pojmiemy ład i porządek

jednak zmierzch nadciąga
koniec jest nieubłagany
matka zeżre dzieci swe

szary pył ukryje pożółkłe kości
tu nie wyrośnie
żadne nowe drzewo

absolutny brak życia
przez nas
dzięki nam

pozostanie tylko niczym
niezmącona pustka

pozostanie tylko pustka

śmierć światła