BStoi zmieszany na bGmrzegu, obok Dmniego nauka i Fwiedza
Miał uczucie, że wiele rozumie, lecz ostatnio go rzadko odwiedza
Im więcej szczytów zdobywa, tym dalszą ma drogę do domu
Coraz trudniej mu mówić, co czuje, tych słów nie mówił chyba jeszcze nikomu:

Ref: ZabBiłem w sobie człowiFeka
     Mam niewiGmele i na nic nie czDmekCam
     PrzyzwyczajBony mijam ulFice
     I wielu lGmudzi, których nie wDmidzę

     ZabBiłem w sobie człowiFeka
     Więc nie pGmytaj dlaczego uciDmekCam
Czemu tak mało wiemy o sobie
Poczucie winy spędza sen z powiek

Zmieniają się szybko pojęcia sukcesu i sensu istnienia
Czekała na niego z kolacją, przez lata, aż do znudzenia
I gdy może prawie wszystko, ona odpływa łódką od brzegu
On stoi w cyfrach i w obliczeniach i w uczuciu osamotnienia

Ref: Zabiłem w sobie człowieka
Zapomniałem dlaczego narzekam
Coraz rzadziej zaczynam wybaczać
Miałem marzenia, lecz do nich nie wracam

Zabiłem w sobie człowieka
Więc nie pytaj dlaczego uciekam
Czemu tak mało wiemy o sobie
Poczucie winy spędza sen z powiek