Nie mówię nic, bo nie chcę
By ktoś mi podał sznur
Gdy brednie tną powietrze
To swój stawiają mur

Zawsze, gdy pytasz konam
Ciężko utrzymać się
Na lekko chwiejnych nogach
Oddalam w ciszę się

Wiesz, że słowa mam
tylko dla siebie
Zrozum, że nie ma nic
nic w nich dla Ciebie
Wiem, że chowasz krzyk
tylko dla siebie
Nie mów już lepiej nic
tak lepiej dla Ciebie

Nigdy już nie odpowiem
Dlaczego tak ma być
Zamknąłem ciszę w sobie
Tak mi wygodniej żyć

Nie pytaj już, bo skonam
Opadnę w zimną toń
Nikt już nie znajdzie słowa
By nazwać taki stan

Zanurzam się
Odpływam w dal
Ukrywam się
To już nie ja