Pamiyntōm jak dzisiŏj
graniy w gōnić po hasiŏkach,
Pamiyntōm tyn widok
z ôkyn familŏka
Durś w gowie mi lŏtŏ
wspomniyniy z dzieciństwa
Tyn czos zabawy
słodkigo lynistwa
Pamiyntōm na klopsztangach
choby afy my skŏkali
We fussbal ô puchar
ze biksy my grali,
tyn zapach jak mutti
robiyła kołŏcza
I dziołszki co kwiŏtki
nosiyły w warkoczach
Pamiyntōm jak fatyr
natrzaskŏł mi po rzici
Jak z cigarytōm w pysku
mie dojrzŏł na ulicy
Z byfyju jak skŏkŏłech
i złomołech sie schiesbein
Pamiyntōm jak piyrszŏ
miłość wy mie pizła
To jakoś w czasie szkoły
we tym ôkresie było
Pamiyntōm jak na jabka
na raub sie łaziyło,
Wspōminōm jak wieprzkami
kabzy żech wypychŏł,
Jak właściciyl z ôgrōdka
ze psym po placu ścigŏł
Durś szmary żech dostŏwŏł
za te rojbrowaniy
Tyn ôkres spōmniyń
w gowie mi ôstaniy
Bo gryfne chwile
przeżyłech jako bajtel,
I durś je spōminōm
choć sōm zatarte,
Pamiyntōm te haje
pōmiyndzy dzielnicami,
A potym jak wety
my ustawiali,
Na murku spōminōm
te piyrsze jabole,
I baje na kere
łazili my w szkole,
Te wszyjske spōmniynia
wyryte kajś w myślach,
Za mgłōm problymōw,
spokoju przistań,
Z żalym spoglōndōm
na to, co niy wrōci,
Ze łzami w ślypiach,
tyn refryn bydã nucić,

Ref:
Tyn czos bycia bajtlym
tyn czos
Tyn ôkres
młodości
Tyn upragniōny powrōt
powrót do przeszłości
Jŏ wiym
tō nie wrōci
Bo co było
tō niy ma
Ino z kamratami
ôstało nōm spōminać (X2)

Terŏzki tak myślã
co nom pozostało
Z tych marzyń, co ô nich
sie forsztelowało
Jak już to ino
zwykłe „Pyrsk” na ulicy
Bo to już było
pozostało niczym
Zatarte spōmniynia
ô naszych przigodach
Ô kerych sie terŏzki
mogymy pogŏdać
Jak rŏz na sto lŏt
we szynku sie spiknymy
Po latach młodości na wander wyruszymy
• „A pamiyntŏcie tego?”
- „Ja, ôn już skōńczōny -
ôdsiaduje wyrok
za niyspłacaniy żōny”
• „A tyn? Bo coś dugo
już go niy widzã na placu.”
- „Bez dziouchã sie powiesiył
pewnego dnia na kacu”
- „Tyn z trafŏka śleciŏł”
- „Wlŏzł, bo piyniyndzy ni miŏł”
- „Wōniŏ na kerhofie
kwiŏtki pod ziymiōm”
- „Tyn z tamtōm sie hajtnył
stōnd sie wykludzili
ôn dobrze zarŏbiŏ
miyszkajōm we wili”
- „Tymu strzelyła wōntroba
bo już za dużo walōł”
- „Tamteyn robi za granicōm
ôstatnio sie chwalōł”
A jŏ suchōm co fto gŏdŏ
i po pysku mie łzy lecōm
Bez swoje spōmniynia
iskrã nadzieji rozniycōm
Że może tyn czos
co tak gibko rwie do przodku
Dŏ sie jakoś cofnōnć
zaś do poczōntku
Bych mōg sie ôbejrzić
te sobie znane gymby
Prziwitać sie, poklachać,
w uśmiychu szczerzyć zymby
Bez zmartwiyń jak kedyś
bez żŏdnych problymōw
Tak cofnōnć sie w czasie
ino sōm niy wiym czymu
Chobych niy wiym jak prōbowŏł
już sie niy dŏ wrōcić
Pozostaje ino
tyn refryn zanucić

Ref:
Tyn czos bycia bajtlym
tyn czos
Tyn ôkres
młodości
Tyn upragniōny powrōt
powrót do przeszłości
Jŏ wiym
tō nie wrōci
Bo co było
tō niy ma
Ino z kamratami
ôstało nōm spōminać (X2)