Gm Dm Cm D Gm Dm Cm D

UdGmerzył deszcz, wybDmuchła noc, przy drCmodze pusty dwDsus4ór.  D 
W katGmedrach drzew, w przyłbDmicach gór wCmagnerowski tDonGm. Dm  Cm  D 
Za witrGmaża dziwnym szkłDmem pCmustych komnat chłDsus4ód.  D 
W szary pGmył rozbity czDmas, mCmartwy, pusty dwDsus4ór.  D 

Gm Dm Cm D Gm Dm Cm D

DorzGmucam drew, bo oFgień zgasł, ciCmągle burza trwDa.
Nagle fGmeeria barw i mnFóstwo świec, ktCmoś na skrzypcach grDa.
GotGmyckie odrzwia chFylą się i skrzCmypiąc suną w bDok,
I biGmała pani płFynie, z nich, w brCmylantowej mglDe. Gm  Dm  Cm  D 
ZawirGmował z nami dwFór, rCmudych włosów płDomień.
Nad górGmami lecę, lFecę z nią, rCmóżę trzymam w dłDoni,

A po nGmocy przFychodzi dziGmeń, Fa po burzy spCokój. (chór)
Nagle ptGmaki bFudzą mniGme, tłFukąc się do Cokien. (chór)
A po Gmnocy prFzychodzi dzGmień,F a po burzy sCpokój. (chór)
Nagle ptGmaki bFudzą mniGme, tłFukąc się do Cokien. (chór)

A po nGmocy         przFychodzi dziGmeń,     Fa po burzy spCokój. (chór)
Znowu szary, pusty dom, gdzie schroniłem się (vocal)
Nagle ptGmaki                     bFudzą  mniGme, tłFukąc się do   Cokien. (chór)
I najmilsza z wszystkich, z wszystkich mi na witraża szkle (vocal)
    A po nGmocy          przFychodzi dziGmeń,     Fa po burzy spCokój. (chór)
Znowu w drogę, w drogę trzeba iść, w życie się zanurzyć (vocal)
   Nagle ptGmaki bFudzą   mniGme, tłFukąc się do   Cokien. (chór)
Chociaż w ręce jeszcze tkwi lekko zwiędła róża. (vocal)

A po nGmocy przFychodzi dziGmeń, Fa po burzy spCokój.
Nagle ptGmaki bFudzą mniGme, tłFukąc się do Cokien.
A po Gmnocy prFzychodzi dzGmień,F a po burzy sCpokój.
Nagle ptGmaki bFudzą mniGme, tłFukąc się do Cokien. Gm  F  C  Gm