Powiedz, dlaczego świat nasz ma w sobie tyle zła,
Powiedz, dlaczego ludzie zagubili mądrość swą,
I czy też w tym świecie wielkim nie czujesz się sam jak palec,
Powiedz, dlaczego jest tak, że samotność to największa trwoga.

Powiedz, dlaczego jest w tobie tyle nienawiści i złych myśli
Powiedz, dlaczego tak bardzo boisz się jutra, czego obawiasz się
Mówię, nie znamy jutra, szare są wszystkie nasze dni
Mówię, jesteśmy równi, chociaż tak różni, szanujmy się!

Pytasz mnie ile muszę jeszcze znieść,
By to w czym tkwisz nazwać życiem!
Nazwać byciem!
Byciem!

Pytasz ile musisz znieść!
Pytasz ile musisz znieść!
Znieść!
Znieść!

Pytasz mnie ile muszę jeszcze znieść,
By to w czym tkwisz nazwać życiem!
Nazwać byciem!


Nie wiem!

Czy odnalazłeś spokój?
Czy odnalazłeś dom?
Czy uzdrowiłeś duszę?
Czy dalej nosisz w sobie złość?

Czy uzdrowiłeś duszę?
Czy odnalazłeś spokój?
Czy uzdrowiłeś duszę?
Czy odnalazłeś spokój?

Pytasz ile musisz jeszcze znieść, by to w czym tkwisz nazwać życiem!

Wołasz w swą otchłań kierując złość
Szukasz zagubionych słów

Zimny powiew tuli Cię
Ślady twoich dążeń ściera czas
Zimny powiew tuli Cię
Ślady twoich dążeń ściera czas

Brak sił
Brak ukojenia
Brak sił
Brak ukojenia