D1.Em ZAa Dgórami, za lasami, za dolinami
DŻyEmłoA sDobie trzech krasnali, nie górali
DTrGzeAchD ich było, trzech z fasonem
DDwEm&oAacDute;ch wesołych, jeden smutny, bo miał żonę
2. A ta żona była jędza, no i basta
Miała wałek taki wielki, jak do ciasta
I tym wałkiem, kiedy chciała
Swego męża, krasnoludka wałkowała

3. Już krasnoludek taki cienki, jak niteczka
Taki mały, taki chudy, jak kropeczka
Ale żona uważała,
Że jest gruby, więc go jeszcze wałkowała

4. Już krasnoludek zwałkowany, w trumnie leży
Że od wałka żony zginął, nikt nie wierzy
Gdy rodzinka w głos płakała
Żona - jędza, jeszcze trumnę wałkowała