Mój Synu, kupiłam ci oCficerki,
Do tego także brązową koszuG7lę:
Gdybym wiedziała jak to się skońCczy,
Szyję oploFtłabyG7m sobie sznuremC.


Mój Synu, widziałam jak prężyłeś dłoń
Wpatrzony ślepo w twarz okrutną,
Lecz nie wiedziałam wtedy jeszcze,
Że dłoń ta winna tobie uschnąć.

Mój Synu, gdy mówiłeś z dumą
O bohaterów wielkim rodzie,
Ja nie spostrzegłam kiedy zło
Tuż przyczaiło się za progiem.

Mój Synu, kiedy szedłeś w szeregu,
Ja machałam do ciebie chusteczką
I przez myśl mi nawet nie przeszło,
Że na rzeź biorą moje dziecko.

Mój Synu, gdy krzyczałeś gniewnie,
Że nikt nie pozna naszych Niemiec,
Wnet stały się gruzem i popiołem,
Wnet stały się krwawym kamieniem.

Mój Synu, nie wiedziałam wtedy,
Że maszerujesz wprost do piekła,
A ta brązowa koszula ode mnie
Będzie jak krwi kałuża skrzepła.