Tysiące morskich mil i setki ciężkich dni,
A twardy los nie szczędził ludzkiej krwi.
Widziałem zorzy blask i śnieżnobiały świat,
Lecz co przeżyłem, niech mi lepiej nie zazdrości nikt.

Gdzieś wśród lodowych gór, dla tranu i dla kłów
Oddało swoje życie wielu z nas.
Najmniejszy nawet błąd, a wystarczyło to
By nigdy wiecej już nie ujrzeć swych rodzinnych stron.

Ref.: Witaj moja Grenlandio! Zmęczoną swoją twarz
Ku Arktyki brzegom skutym lodem zwracam jeszcze raz.
Witaj moja Grenlandio! Już minął przeszło rok
Jak żegnałem ukochany dom i ukochana swą.

Nie raz nam rozbić mógł burty twardy lód,
Że powracamy dziś - to istny cud.
Dał wrócić dobry Bóg, dziękujemy dzisiaj mu,
Lecz nie zapomni żaden z nas, jak wielki to był trud.

Choć bardzo ciesze się, że znowu widzę Cię,
Grenladio, ukochana ziemio ma.
Przemija szybko czas, znów forsy będzie brak
I w lodowe góry będę musiał wrócić jeszcze raz.