Kiedy płonę ty, w strugi deszczu zmieniasz mnie
Kiedy pragnę ty, zmieniasz mnie w twardy lód
Bo ty, ty lepiej wiesz, musi być jak chcesz
Twój rytm rządzi światem

Kiedy płaczę ty w mądre lustra zmieniasz świat
Kiedy tęsknię ty, zwalniasz sekundom bieg
A gdzie życie i śmiech, gładki czuły gest
Czemu wciąż nas mija

Za to nie chcę cię znać, w czasie, który ty lubisz kraść
Nie chcę cię znać w czasie, który ty lubisz dać
Już znam twoje sztuczki, kreski na czole, które już nie zginą
Oczy bez cienia barw
Pośpiech do kresu wkrótce może minąć
Niepewny kolejnych strat

Potem budzik znów wzywa do iluzji bram
Jeszcze wierzę , ty strącasz mnie aż na dno
A gdzie życie i śmiech, gładki czuły gest
Czemu wciąż nas mija

Za to nie chcę cię znać, w czasie, który ty lubisz kraść
Nie chcę cię znać w czasie, który ty lubisz dać
Już znam twoje sztuczki, nie chcę cię znać
W czasie, w którym chcesz tylko brać
Chłonąć w snach, chłonąć wszystko wokół
Kreski na czole, które już nie zginą, oczy bez cienia barw
Pośpiech do kresu wkrótce może minąć
Niepewny kolejnych strat