1. PCóźną nocą, pustym brzegiemG idzie z nami mAmgła.
CFale zaraz nas dostrzegą. SpGójrz, już pierwsza gEna.
Chciała pAmodbiec tu, ale pGodły los nie pozDmwolił jej zbyt długo żEyć. C 
I zielone mokre serce jGuż przestało bEić.

Ref.:
CPrzez nikogo nie wołaneG przypływają
IDm u stóp nie zrozumiane Amumierają.
Cjeśli ktoś zna mowę tych upartych dzGiwnych fal
DmNiech pogada z nimi, bo mi ich napAmrawdę żal

2. Fale, czemu się godzicie na tę dolę złą.
Czemu do nas przychodzicie porzucając dom.
Choć być może przez was z rejsu ktoś pozdrowienia jak gołębiem śle.
Tutaj nikt was nie rozumie. Trafiłyście źle.

Ref.: Przez nikogo...

3. Późną nocą gdzieś na brzegu mówi do mnie mgła:
Próżno chciałbyś je ostrzegać, spójrz następna gna!
Chciała podbiec tu, ale podły los nie pozwolił jej zbyt długo żyć.
I zielone, drugie serce już przestało bić.