Czy to najbardziej puste
Spośród wszystkich uczuć twojego złamanego serca
Poważne nieporozumienie
W wyborze drogi, która prowadzi do upadku
Żyję dniem dzisiejszym
Nie potrafię wyswobodzić się z płomieni wewnątrz
Z prochu powstałem, w proch się obrócę
Tak mało brakuje do wskazania palcem
Kiedy jesteś przyczyną mojego stanu
Dlaczego powinienem czuć współczucie
Skoro nic mi nie okazujesz
Mogłem wpatrywać się przez tysiąc lat
Przenikać twoje najgłębsze obawy
Pozostawić cię zimną w bezimiennym objęciu
I zniknąć bez śladu