Puste naczynie pod słońcem
ścieram kurz z mojej twarzy kolejnego poranka czarnej niedzieli
staczam się znowu staczam się
Puste naczynie puste żyły pusta butelka pragnę deszczu
znowu ten ból zmywam krew z mojej twarzy puls z mózgu
znowu ból... i znowu czuję ten ból
Oglądam się za siebie ponieważ miliony będą szeptać
Zabijam się znowu
Może umieram szybciej ale nic nie trwa wiecznie
Pamiętam noc z mojej przeszłości kiedy zostałem dźgnięty w plecy
I to wszystko powraca i znowu czuję ten ból
Czuję wstręt do ciebie, przeklinam cię
ponieważ ten ból nigdy się nie skończy
Wyszłaś z tego bez zadrapania
i teraz kroczysz szczęśliwą ścieżką
Muszę się smiać ale ty lepiej uważaj
Ten żałosny sprzeciw, oni są przyczyną mojego stanu
Wrócę do nich
Mam rozwiązanie tej smutnej sytuacji
Nic tylko znowu się zabić
Ponieważ jestem tak pusty