Nie wrócą te lata, te lata szalone,
Gdy świat mi dawałeś jak swój,
Gdy każdym spojrzeniem wiązałeś nam dłonie,
Niczego nie dzieląc na pół.
Nie wrócą te lata za tylu pożegnań,
Za tylu przyjaźni, tylu spraw.
Nieważne już nawet, gdzie został ten pejzaż,
Ten pejzaż, którego nam dzisiaj brak.
Nieważne już nawet, gdzie został ten pejzaż,
Ten pejzaż, którego dzisiaj brak.

Tak jak ja w dłoniach unieś swój czas,
Tak jak ja nie oglądaj się wstecz,
Tak jak ja zawsze jasną miej twarz,
Zawsze wiedz, czego chcesz.

Nie wrócą te lata, te lata szalone,
Gdy dzień był tak krótki jak noc,
Gdy sobą zdumieni jak woda i ogień
Byliśmy ja tobą, ty mną.
Nie wrócą te lata jak listy z daleka.
Nie żałuj niczego, nie licz strat,
Rozkołysz jak kiedyś pół ziemi, pół nieba,
Idź dalej – otwarty przed tobą świat,
Rozkołysz jak kiedyś pół ziemi, pół nieba,
Idź dalej – otwarty cały świat.

Tak jak ja w dłoniach unieś swój czas,
Tak jak ja nie oglądaj się wstecz,
Tak jak ja zawsze jasną miej twarz,
Zawsze wiedz, czego chcesz, czego chcesz.