Świat obojętnym krokiem mija mnie codziennie
Bo, wielbiąc ludzkość, o człowieka mało dba
Nie podejrzewa pewnie nawet duszy we mnie
Więc trudno żądać, żeby słuchał, co w niej gra

Cóż go obchodzą jakieś rzewne rozmarzenia
Ma do nich głowy z każdym rokiem coraz mniej
Do słowa "miłość" nie przykłada już znaczenia
Bo przestał wierzyć, że istnieje dzięki niej

A ja pamięcią z całych sił
Przyzywam smak minionych lat
Gdy jeszcze blisko z ludźmi był
Ciepły i sercem mądry świat

Świat gna przed siebie, zapatrzony w swoje sprawy
Od życia dalej jest i dalej z każdym dniem
Dawno zapomniał, o czym szepczą polne trawy
Kiedy po łące spaceruje wiatr przed snem

Cóż go obchodzą sentymenty i wzruszenia
Przecież historii nie zatrzyma głupia łza
Świat nie ma czasu, by wyrzuty mieć sumienia
Może dlatego my mijamy, a on trwa

A ja pamięcią z całych sił
Przyzywam smak minionych lat
Gdy jeszcze blisko z ludźmi był
Ciepły i sercem mądry świat

Świat pielęgnuje postępowe ideały
Chociaż w przeszłości nieraz wyszedł na nich źle
I w oczach swych jest coraz bardziej doskonały
I coraz częściej pewne rzeczy za mnie wie

Dawno zapomniał o zwątpieniach i rozterkach
Rozumem zbrojny, odpowiedzi wszystkie zna
I tylko czasem dość niepewnie na mnie zerka
Zachodząc w głowę, kim dla niego jestem ja

[2x:]
A ja pamięcią z całych sił
Przyzywam smak minionych lat
Gdy jeszcze blisko z ludźmi był
Ciepły i sercem mądry świat

A ja...