Obudzą mnie jarzębin
rozpacze wśród asfaltu,
listopad się pokłoni
Zastuka wiatr do drzwi...
i znów jak hrabina
pijana wrócę z rautu,
i znów zobaczę siebie:
ten obraz bardzo zły.
W jesieni lustrze bladym,
o jedno lato starsza
z piosenka do szuflady,
z mężczyzną,
któremu nie wystarczam.