0
0

Rzeki To Idące Drogi Adam Drąg

Wieczorem, późnym wieczorem,         D A D
Panny wychodzą nad wodę.             D7 G A
Nad rzeką pochylają się twarze,      G D
Coś do niej szepcą, o czymś marzą.   D Em A A7

Ref.: Rzeki to idące drogi,          D
A łodzie - wędrowcy tych dróg.       Em
Dwa razy w tej samej wodzie          A
Nie przejrzy się człowiek, ni duch.  G D

Trawy się wodzie kłaniają,
Odbicie swe potrącając,
I wiatrem miękko kołysane
W jego gadanie zasłuchane.

Ref.: Rzeki to idące drogi...

Noc pachnie miodem i miętą,
A wianki płyną stadami,
Płyną od zmroku aż do świtu,
Płyną tak znikąd, hen donikąd.

Ref.: Rzeki to idące drogi...


Rate this interpretation
Rating of readers: Terrible+ 2 votes
anonim