Jest pioseneczka, do której wciąż
Powracam w swej wędrówce.
Pod konarami, gdzieś w lesie brzmi
Przy chlebie i grochówce.

Przy kuflu piwa poznałem ją
Gdy chmiel mi zaśpiewał,
Będzie szła ze mną i dolą mą
Aż echem poniosą drzewa

Słucham jej teraz w poszumie drzew,
W syczącym ogniu na polanie.
Piosenki tej trunkowy dzwięk
W mej duszy pozostanie.

A potem trudno, wrócę znów
Do miasta brudnych ulic,
Lecz ona przyjdzie, znajdzie mnie
Przy piwie mnie utuli.

Ostatnim groszem wypluję się
By móc pośpiewać jeszcze
Wypiję piwa duży dzban
Wypiję ile zmieszczę.

Ale gdy tylko będę mógł
Znajdę ją gdzieś w lesie,
Zaśpiewam sobie z całych sił,
Aż echo ją poniesie.

Gdy liście już opadną z drzew,
Postawię kufel piwa.
Zrobię piosence wielki bal,
Urządzę jej festiwal