Bujam w obłokach, które wypuszczam,
wdycham je, wznoszę się, nie mogę ustać,
widzenie z góry me zatroskania,
są takie małe do rozdeptania.

I chociaż odpływam
i jestem w niebie,
ciągle to czuję –
brakuje to ciebie.

Słucham symfonii, miejskiej monotonii,
szukam harmonii, noc mi pozwoli fantazje uwolnić,
dotykam granic tajemnicy,
jeśli chcesz, zatrzymaj się, też to usłyszysz.

I chociaż odpływam
i jestem w niebie,
ciągle to czuję –
brakuje to ciebie.